Aan het woord is Kris Steen, opdrachtgever van de gemeente Amsterdam en begeleider van trainee Luka: “Werken met een MRA-trainee was een waardevolle ervaring voor ons. Nieuwe perspectieven en opleidingen die een trainee met zich meebrengt, zijn een welkome nieuwe blik op een opdracht. Het is aan het begin even zoeken wat het beste bij een trainee past. Maar door te zoeken naar een vraagstuk dat de trainee interesseert, hebben we gemerkt dat we elkaars krachten maximaal kunnen benutten. Hierbij is het belangrijk dat de trainee vrijwel volledig eigenaarschap en ‘conceptuele’ vrijheid heeft over de aanvliegroute van een opdracht. Luka heeft deze opdracht fantastisch uitgevoerd, en wij hebben veel van haar aanpak geleerd.”

Dat zijn mooie woorden van jouw opdrachtgever. Voor we het over jouw opdracht gaan hebben, kun je jezelf kort introduceren?

“Ik ben Luka, 26 jaar oud en ik woon in Utrecht. Ik heb Internationale Betrekkingen gestudeerd en tijdens mijn studie een stage gevolgd bij de Rijksoverheid en bij een NGO. Toen wist ik al dat ik iets met maatschappelijke impact wilde doen, maar de precieze richting wist ik nog niet. Een traineeship leek me een goede manier om te ontdekken wat ik echt leuk vind. Zo kwam ik bij de Metropoolregio Amsterdam terecht, met als eerste opdracht bij de gemeente Amsterdam.”

Wat hield je opdracht bij de gemeente Amsterdam in?

“Ik werkte bij de directie Verkeer en Openbare Ruimte in een transitieteam. Dat team richt zich op de grote transitieopgaven in de stad om de stad leefbaar te houden. Dit raakt aan allerlei thema’s. Denk bijvoorbeeld aan mobiliteit (van de auto naar fiets), klimaatadaptatie en ruimte voor groen, maar ook aan sociale vraagstukken als rechtvaardigheid en kansengelijkheid. Ik leerde hier dat veel ruimtelijke beleidskeuzes vaak ook sociale gevolgen hebben en andersom.

Om daar goed op te kunnen reageren, draaide mijn opdracht om het stimuleren van samenwerking en verbinding tussen verschillende domeinen binnen de gemeente. Om de stad rechtvaardig en duurzaam te maken, moeten sociale en fysieke vraagstukken in samenhang worden opgepakt.”

Wat vond je het leukste aan deze opdracht?

“Het leukste was dat ik deel uitmaakte van een transitieteam, waar experimenteren en continue leren centraal stond. Deze uitspraak is me echt bijgebleven, waar ik soms nog wel eens over struikel: als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg. We wilden dingen anders doen om verandering te bewerkstelligen. Ik kreeg als trainee veel ruimte om mijn eigen projecten op te pakken. Een voorbeeld daarvan is het opzetten van een netwerk: VITA. Dat staat voor Verbonden, Inclusief en Toekomstbestendig Amsterdam. Dit netwerk was bedoeld voor collega’s die net dat stapje extra willen zetten voor de stad en samenwerking tussen sociale en fysieke domeinen belangrijk vonden. Maar ook om samen met Amsterdammers na te denken over hoe de stad eruit zou moeten zien.

We organiseerden maandelijks activiteiten, zoals vrijwilligerswerk bij buurtinitiatieven, om in contact te komen met bewoners en op een andere manier de handen uit de mouwen te steken voor positieve verandering. Daarnaast waren er interne activiteiten om de uitwisseling tussen de domeinen te faciliteren. We hebben dit project een beetje onofficieel gedaan, vanuit de onderstroom van de organisatie. VITA moest een beetje een rebels uiterlijk hebben: we wilden van onderop verandering in gang zetten. Het enthousiasme van de betrokken collega’s maakte het echt leuk.”

Zoals je opdrachtgever al zei ben je van grote toegevoegde waarde geweest binnen de gemeente Amsterdam. Met welke kwaliteiten heb je zelf de meeste impact kunnen maken, denk je?

“Dat is een combinatie geweest van dat ik veel ruimte kreeg en dat je in de rol van trainee ook gestimuleerd wordt om de stoute schoenen aan te trekken. Ik ben vaak wat meer geneigd om goed te luisteren naar de behoeften die er zijn. Daardoor hebben we met VITA goed op die behoeften kunnen inspelen. Daardoor werd het ook zo een groot succes!”

Wat heb je geleerd over jezelf tijdens deze opdracht?

“In het begin dacht ik dat leidinggeven niets voor mij was, ik ben geen haantje de voorste. Maar mijn begeleider zei juist dat ik niet zo’n traditionele blik moet hebben op leiderschap en ze juist behoefte hebben aan transformatief leiderschap wat aansluit bij mijn kwaliteiten zoals goed luisteren, verbindingen leggen en zo samen resultaten te bereiken. Dit heeft me geleerd over andere vormen van leiderschap en dat het toch wel bij mij zou kunnen passen. Dit inzicht gaf me zelfvertrouwen. Ik leerde mijn eigen talenten waarderen en dat heeft me geholpen om te groeien.”

Ben je buiten je comfortzone gestapt?

“Ja. Voor VITA had ik de rol van projectleider en moest VITA ‘verkopen’ aan collega’s en pitchen bij de gemeentesecretaris. In het begin vond ik dat spannend, maar naarmate ik positieve reacties kreeg, durfde ik er meer voor te staan. Dat gaf me vertrouwen.”

Hoe was de begeleiding?

“De begeleiding was echt super. Mijn begeleider benadrukte dat het belangrijkste was dat ik ontdekte wat ik leuk vond. Ik mocht in het begin overal meekijken en daarna zelf kiezen wat ik oppakte. Dat gaf me veel ruimte om te leren. Daarnaast stimuleerde mijn begeleider me om werkplezier te ervaren, wat het ook echt leuk maakte. Er werd zeker niet alleen maar gefocust op productiviteit.”

Hoe kijk je terug op je tijd bij de gemeente Amsterdam?

“Met veel plezier. Het was een inspirerende werkomgeving met gemotiveerde mensen. Hoewel ik het leuk vind om weer iets nieuws te doen, zal ik de collega’s en de fijne sfeer zeker missen.”

Bedankt en veel succes bij je volgende opdracht!

Andere ervaringen lezen? Klik hier om meer verhalen van trainees te lezen.