“Het mooiste is wanneer trainees ontdekken wat hun talenten zijn en die talenten ook in gaan zetten. Dat is gewoon prachtig om te zien.” 

Aan het woord zijn Clémentine en Felipe, beide traineebegeleiders bij het MRA traineeship. Met rugzakken vol ervaring begeleiden zij onze huidige én toekomstige trainees. Maar wat houdt deze begeleiding in en wat is hun advies voor nieuwe trainees? Felipe en Clementine vertellen!

Wat houdt de begeleiding van MRA trainees precies in?

Clémentine: Als traineebegeleider begeleiden wij de trainees bij hun stap van student naar professional. Wij ondersteunen bij het ontdekken wie ze zijn als professional, welke kwaliteiten ze hebben, waar hun passie ligt en waar ze die talenten voor in willen zetten, maar daar hoort ook het onderkennen van hun belemmeringen bij. Dit doen wij individueel maar dit gebeurt ook in de groep. Ik zie de traineepool als leergroep waar veel van elkaar wordt geleerd, en ik faciliteer dat proces door trainingen te geven en door coaching.

Felipe: Precies wat Clementine zegt. Daaraan wil ik nog twee dingen toevoegen. Ten eerste houden we de groepsdynamiek van de traineepool goed in de gaten. Het is belangrijk om te zien waarom iemand bijvoorbeeld achterblijft of zich niet uitspreekt. We leren van elkaar, en ik probeer te faciliteren dat iedereen zijn of haar plek vindt in de groep. Ten tweede kijken we ook naar de wensen en behoeften van de traineepool. Past het vooraf bedachte leerprogramma daarbij? Zo voorzien we hen van een op maat gemaakt leerprogramma.

Clémentine: Ja, goed dat je dat benoemt. De trainees hebben veel ruimte voor eigen inbreng. Bijvoorbeeld in het kiezen van thema’s voor de Persoonlijke en Professionele Ontwikkeling (dit noemen wij PPO), inclusief locatiekeuze van deze tweedaagse trainingen. Er is een adviesgroep van vier trainees die fungeert als klankbord en elk jaar wisselt. Felipe en ik zijn flexibel en laten de trainees, als ze dat willen, zelf veel regelen. Dit leverde interessante ervaringen op, zoals paardencoaching en interessante gastsprekers.

Wat vinden jullie het mooiste aan je werk?

Clémentine: Het mooiste vind ik hoe je de trainees in die twee jaar echt ziet groeien, allemaal op hun eigen manier en met een andere eindbestemming. Dat gaat natuurlijk niet vanzelf, dat vraagt de lef om naar jezelf te kijken, kwetsbaar durven zijn en uit je comfortzone stappen. Dat ik dat mag begeleiden vind ik heel bijzonder.

Felipe: Ja, dat herken ik. Wat ik bijzonder vind aan deze generatie is hun bereidheid om nieuwe dingen te leren. Ze willen echt in zichzelf investeren en durven open en transparant te zijn. Daarnaast leer ikzelf ook heel veel van de trainees. Ik krijg van achttien slimme, sensitieve en empathische mensen een spiegel voor hoe ik handel en werk. Dat is een groot cadeau. 

Wat typeert jullie als traineebegeleider? 

Clémentine: Jeetje, dat zou je eigenlijk aan de trainees moeten vragen. Ik denk dat Felipe en ik dezelfde visie delen over de begeleiding, maar dat allebei op onze eigen manier doen. Ik vind het belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn en de ruimte en veiligheid voelt om uit zijn comfortzone te stappen. Dingen proberen, fouten durven maken, soms vallen en weer opstaan, maar ook genieten van het onbekende hoort voor mij allemaal bij ontwikkelen en leren. Daarnaast vind ik het belangrijk dat er gelachen kan worden; leren moet ook leuk zijn.

Felipe: Ik vind het ook heel belangrijk dat we kunnen benoemen wat we zien en voelen, maar zonder direct te oordelen. Daarnaast vind ik empathie cruciaal, en we moeten nieuwsgierig blijven naar wat deze nieuwe generaties naar de werkvloer brengen.

Wat valt jullie op aan deze generatie trainees?

Clémentine: Hoewel er veel wordt gesproken over generaties, zie ik niet per se grote verschillen tussen young professionals van nu en 15 jaar geleden. Ze worstelen nog steeds met onzekerheden zoals ‘wat kan ik?’ en ‘durf ik mijn mond open te trekken?’ of ‘vind ik dit wel leuk?’. Natuurlijk verandert de wereld om ons heen snel door informatietechnologie en dat zorgt voor meer prikkels. Alles gaat steeds sneller. De tijd om te reflecteren en even na te kauwen is er bijna niet meer. Als je praat over persoonlijke ontwikkeling is dat de crux: het is belangrijk om af en toe gewoon heel even te niksen, zonder prikkels te zijn. Dit proberen wij in het programma ook mee te geven aan de trainees.

Felipe: Klopt, de constante informatiestroom is een groot verschil met eerdere generaties. Deze trainees zijn opgegroeid in een tijd waarin ze continu online feedback krijgen en altijd ‘aan’ staan. Dat kan hen ten opzicht van mijn generatie gevoeliger maken voor directe feedback, of juist het gebrek ervan; ‘doe ik het goed als ik niks hoor?’. Aan de andere kant zijn ze ook vaardiger dan mijn generatie op die leeftijd in het aanvoelen van de onderstroom in een groep. Daarnaast willen ze echt een verschil maken en iets bijdragen aan de wereld.

Wat is het belangrijkste advies dat jullie aan nieuwe MRA trainees willen geven?

Clémentine: Mijn advies is: durf het aan te gaan en wees niet bang. Het traineeship is intensief, maar je haalt eruit wat je erin stopt. Het is echt een kans om te ontdekken wat je leuk vindt en jezelf te ontwikkelen. Dan moet je wel bereid zijn om jezelf er helemaal in te gooien.

Felipe: Helemaal mee eens. Wees vooral jezelf en laat je talenten en uitdagingen zien. Het traineeship biedt de ruimte om te groeien, maar het is belangrijk dat je jezelf durft te laten zien, ook de minder sterke kanten. Dat maakt het traject voor jezelf en de groep alleen maar waardevoller. Hoe diverser, hoe interessanter.